در دهه ۱۸۷۰ کیبورد‌هایی طراحی شده بود که کمی مشکلات فنی داشتند. مشکل این بود که تایپیست ها هنگامی که کلید ها را پشت سر هم فشار می دادند، یا اگر کلید های کنار هم را به طور همزمان فشار می دادند، پایه های فلزی که کلید ها را نگهداری می کرد با هم برخورد و گیر می کردند.
در این نوع صفحه کلید به علت چینش سرعت تایپ بالا بود و ماشین تحریر ها زود خراب می‌شودند و با طراحی کیبورد QWERTY سرعت تایپ را کاهش دادند و از خرابی های زودهنگام جلوگیری کردند.
کریستوفر لاتام شولز تغییرات زیادی در طراحی و چیدمان صفحه کلید بوجود آورد، برای جلوگیری از مشکلات و داشتن تجربه تایپ بهتر، طرح فعلی صفحه کلیدهای QWERTY در نهایت توسط E. Remington and sons طراحی شد که مشکل گیر کردن کلید‌ها را حل کرد.